جراحی زیبایی شکم یکی از متحول کننده ترین روش های جراحی زیبایی است که امروزه وجود دارد. با برداشتن پوست و بافت اضافی در حالی که عضلات شکم را سفت می کند، جراح شما می تواند نمایه شکمی سفت و محکم را بازیابی کند. در حالی که بیماران ما به اتفاق آرا در صدد انجام جراحی ابدومینوپلاستی هستند، اما بسیاری در ابتدا نگران ایجاد جای زخم هستند. هر جراحی با درجاتی از جای زخم همراه است. اگر عمل خود را نزد دکتر ماهری چون دکتر احمدی انجام دهید، احتمال عفونت و ماندن جای بخیه و عوارض جبران ناپذیر بعدی به حداقل می رسد.
در زیر توضیح خواهیم داد که جای بخیه ابدومینوپلاستی به چه صورت است؟ و چگونه از طریق روش های مختلف می توان جای بخیه ابدومینوپلاستی را بهبود داد. ما همچنین نکاتی را در مورد کارهایی که می توانید انجام دهید تا روند بهبود اسکار خود را سریع تر انجام دهید، به شما ارائه خواهیم داد. پس با ما همراه باشید.
بهترین روش از بین بردن جای بخیه ابدومینوپلاستی
راه های مختلفی وجود دارند که می توانند به از بین بردن جای بخیه بعد از ابدومینوپلاستی کمک کنند. ما در ادامه این موارد را برای شما آورده ایم:
رعایت مراقبت‌های بعد از ابدومینوپلاستی
پیروی از دستورالعمل ها و مراقبت های بعد از ابدومینوپلاستی، مهم ترین قدم برای بهبود هر چه سریع تر جای زخم است. ما در این بخش دستورالعمل های اساسی و مهم را به شما ارائه خواهیم داد. این موارد عبارتند از:
- در اسرع وقت پس از جراحی، اقدام به پیاده روی کوتاه و آرام کنید. این باعث افزایش گردش خون، کاهش تورم و کاهش خطر لخته شدن خون می شود.
- حداقل به مدت شش هفته از مصرف سیگار، دخانیات و الکل خودداری کنید.
- رژیم غذایی سالم و هیدراتاسیون مناسب داشته باشید. خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات، مواد مغذی ضروری بدن برای بهبودی را تامین می کند.
- حداقل به مدت شش هفته از انجام فعالیت های سنگین و ورزش شدید، به ویژه بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید.
- از خم شدن، کشش یا فشار آوردن به شکم بپرهیزید.
- در سه هفته اول پس از عمل، فعالیت جنسی نداشته باشید.
- با استفاده از روغن های مخصوص، پوست خود را مرطوب نگه دارید.
استفاده از ژل‌های ترمیم‌کننده
ژل های ترمیم کننده یک راهکار مؤثر برای کاهش بخیه ها و جای زخم پس از جراحی ابدومینوپلاستی هستند. این ژل ها که معمولاً حاوی سیلیکون، ویتامین E یا اسید هیالورونیک هستند، با آبرسانی به پوست، تحریک تولید کلاژن و تسریع روند طبیعی ترمیم، به بهبود زخم ها کمک می کنند. ژل های ترمیم کننده با ایجاد یک لایه محافظ روی ناحیه بخیه، به کاهش قرمزی، صاف شدن اسکارهای برجسته و بهبود بافت کلی پوست کمک می کنند. استفاده منظم از این ژل ها، طبق توصیه پزشک، می تواند روند ترمیم را بهبود بخشیده و از تشکیل جای زخم های شدید جلوگیری کند.
لیزر درمانی
یکی از روش های پیشرفته و مؤثر برای بهبود جای زخم های ابدومینوپلاستی، لیزر درمانی است. این روش با ارسال پالس های دقیق انرژی به ناحیه مورد نظر، فرآیند بازسازی طبیعی پوست را تحریک کرده و بدون آسیب به بافت های اطراف، به کاهش تغییر رنگ، بهبود بافت جای بخیه و یکنواخت شدن سطح پوست کمک می کند. لیزر درمانی نه تنها روشی غیرتهاجمی است، بلکه توانایی بدن در تولید کلاژن و الاستین جدید را نیز افزایش می دهد. این امر باعث می شود که جای بخیه ها به تدریج محو شده و پوست ظاهر یکدست تر و صاف تری پیدا کند. نتایج این درمان به مرور زمان بهبود می یابد و معمولاً تنها پس از یک جلسه، تغییرات قابل توجهی در کیفیت پوست مشاهده خواهد شد.
میکرونیدلینگ
بر اساس تحقیقات جدید، یافته ها نشان می دهند که میکرونیدلینگ 6 هفته پس از جراحی گزینه ای عالی برای بهبود نتایج نهایی اسکار پس از عمل است. در این روش، از دستگاهی با سوزن های ریز استفاده می شود که با ایجاد میکرو زخم های کنترل شده روی پوست، فرایند طبیعی ترمیم و تولید کلاژن را تحریک می کند. این افزایش تولید کلاژن باعث ترمیم بافت آسیب دیده، کاهش ظاهر اسکار و بهبود رنگ و یکنواختی پوست در ناحیه درمان شده می شود. مزایای میکرونیدلینگ شامل بهبود تدریجی بافت پوست، افزایش خاصیت کشسانی آن و کاهش برجستگی یا قرمزی بخیه ها است.
تزریق استروئید
اگر ظاهر جای بخیه های شما پس از عمل ابدومینوپلاستی برجسته و ضخیم است، تزریق استروئید می تواند یک گزینه مناسب برای شما باشد. این روش معمولاً برای بیمارانی که مستعد ایجاد اسکارهای هیپرتروفیک یا کلوئید هستند، توصیه می شود. تزریق استروئید با کاهش التهاب و کنترل تولید بیش از حد کلاژن، به نرم تر و صاف تر شدن جای زخم کمک می کند. بسته به تشخیص پزشک، تزریق استروئید می تواند بلافاصله پس از جراحی یا چند هفته تا چند ماه بعد انجام شود. انجام این تزریق در مراحل اولیه می تواند به کاهش التهاب و جلوگیری از تشکیل اسکارهای ضخیم کمک کند.
جراحی ترمیمی
جراحی ترمیمی یکی از تکنیک های مهم در علم پزشکی است که با هدف بازسازی، بهبود یا اصلاح ناهنجاری های ظاهری و عملکردی بدن انجام می شود. این نوع جراحی نه تنها برای ترمیم آسیب های ناشی از جراحی های قبلی، زخم های عمیق یا سوختگی ها مورد استفاده قرار می گیرد، بلکه می تواند به بهبود جای بخیه های نامطلوب و اصلاح اسکارهای برجسته نیز کمک کند. بسته به میزان آسیب و نوع پوست فرد، روش های مختلفی مانند برداشتن اسکار، پیوند پوست یا تکنیک های لیزری در جراحی ترمیمی به کار گرفته می شود.
درمان‌های طبیعی و گیاهی
درمان‌های طبیعی و گیاهی یکی از گزینه های پرطرفدار برای بهبود جای بخیه، کاهش التهاب، تسریع روند ترمیم پوست و درمان ورم بعد از عمل ابدومینوپلاستی هستند. بسیاری از گیاهان دارویی دارای خاصیت ضد التهابی، ترمیم کننده و آنتی اکسیدانی هستند که می توانند به بازسازی سریع تر بافت های آسیب دیده کمک کنند. برای مثال، ژل آلوئه ورا با خاصیت مرطوب کنندگی و ترمیمی خود، می تواند به نرم شدن جای بخیه و کاهش التهاب کمک کند. همچنین روغن اسطوخودوس نیز به دلیل داشتن ترکیبات مغذی، تولید کلاژن را افزایش داده و ظاهر اسکارها را بهبود می بخشند. با این حال، استفاده از این روش ها باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود تا از بروز حساسیت یا واکنش های نامطلوب جلوگیری گردد.
ماساژ جای بخیه
جالب است بدانید که انجام ماساژ منظم روی ناحیه بخیه می تواند به افزایش گردش خون، کاهش بافت اسکار، جلوگیری از چسبندگی پوست و بهبود سریع تر زخم ها کمک کند. برای ماساژ، بهتر است از روغن های طبیعی مانند روغن ویتامینE ، روغن نارگیل یا کرم های مخصوص ترمیم زخم استفاده شود تا پوست نرم تر شده و روند بهبود تسریع یابد. این کار باید به آرامی و با حرکات دایره ای ملایم انجام شود تا از فشار بیش از حد روی زخم جلوگیری گردد. معمولاً پزشکان توصیه می کنند ماساژ را چند هفته پس از جراحی و پس از بسته شدن کامل زخم ها شروع کنید چرا که در غیر اینصورت می تواند به باز شدن بخیه ابدومینوپلاستی منجر شود.
چسب‌های سیلیکونی
چسب های سیلیکونی به عنوان یک روش محبوب برای کاهش جای زخم ظاهر شده اند. اما چگونه کار می کنند و چه چیزی آنها را تا این حد موثر می کند؟ پاسخ در خواص منحصر به فرد سیلیکون و نحوه تعامل آن با پوست شما در طول فرآیند بهبود نهفته است.
چسب های سیلیکونی یک سد محافظ بر روی جای زخم ایجاد می کنند که به حفظ یک محیط مرطوب برای بهبود کمک می کند. این هیدراتاسیون به سلول ها اجازه می دهد تا به طور موثرتری بازسازی شوند و منجر به ایجاد اسکار صاف تر شود. چسب های سیلیکونی فشار ملایمی بر اسکار وارد می‌کنند که به شکستن تولید کلاژن اضافی که می تواند منجر به زخم های برجسته و هیپرتروفیک شود، کمک می کند. علاوه بر این ثابت شده است که چسب های سیلیکونی خاصیت ارتجاعی پوست را بهبود بخشیده و قرمزی و تغییر رنگ مرتبط با جای زخم را کاهش می دهند.
سخن پایانی
یکی از پیامدهای اجتناب ناپذیر عمل جراحی، جای زخم است. در حالی که برخی از اسکارها ممکن است در طول زمان محو شوند و به سختی قابل مشاهده باشند، برخی دیگر ممکن است برجسته شده، تغییر رنگ داشته و یا نامناسب به نظر برسند. مدیریت اسکار فرآیند به حداقل رساندن ظاهر و تاثیر اسکار پس از جراحی پلاستیک است. تکنیک های مناسب مدیریت اسکار می توانند به طور قابل توجهی روند بهبود و ظاهر نهایی اسکارهای جراحی را بهبود بخشند.
همانطور که مطالعه کردید، ما در این محتوا مروری بر روش های کاهش و بهبود جای بخیه ابدومینوپلاستی داشتیم. علاوه بر همه این ها، عملکرد جراح نقش به سزایی بر روند بهبودی، ماندن جای بخیه ها، عدم سفت شدن جای بخیه ابدومینوپلاستی و برگشت شکم بعد از عمل ابدومینوپلاستی دارد. دکتر مهدی احمدی به عنوان یکی از بهترین جراحان زیبایی در تهران می توانند تجربه ای عالی از عمل ابدومینوپلاستی را برای شما به ارمغان آورند. اگر سؤال دیگری دارید، لطفاً در تماس باشید!
سوالات متداول
زمان کشیدن بخیه ابدومینوپلاستی چه موقع است؟
زمان کشیدن بخیه بسته به نوع بخیه و روند بهبودی بیمار متفاوت است، اما معمولاً بین ۱۰ تا ۱۴ روز پس از جراحی انجام می شود. در صورتی که از بخیه های جذبی استفاده شده باشد، نیازی به کشیدن بخیه نیست و آنها به مرور جذب می شوند.
علت ماندن جای بخیه ابدومینوپلاستی چیست؟
جای بخیه ابدومینوپلاستی ممکن است به دلایلی مانند نوع پوست، عمق و نحوه بخیه زدن، میزان کشیدگی پوست، عفونت، عدم مراقبت صحیح و ژنتیک باقی بماند. استفاده از کرم های ترمیم کننده، لیزر درمانی و روش های دیگر می تواند به کاهش اثر جای بخیه کمک کند.
آیا جای بخیه ابدومینوپلاستی همیشه باقی می‌ماند؟
جای بخیه معمولاً به مرور زمان کمرنگ تر می شود، اما در برخی افراد ممکن است به طور کامل از بین نرود. روش هایی که در این مقاله معرفی کردیم، می توانند به بهبود جای زخم ها کمک کنند.
منابع:
